14.4.10
Imos de cámping
Érase unha vez dous irmás, un meniño que se camaba Martín e outro neno que se chamaba Tinito.
Como querían ir de viaxe cos seus pais, pensaron e pensaron a donde podían ir e ao final decidiron ir de camping. Pola noite Tinito asustouse porque escoitaba uns ruidos. Chamou aos seus pais porque cada vez asustábase máis. Sairon fóra os tres e por detrás das árbores o seu pai veu a Martín facéndolle ruidiños. Entón díxolle a Tinito detrás de que árbore estaba. Tinito foi xunto o seu irmán e díxolle:
-¿Por que queres asustarme?
O irmán díxolle que non quería asustalo, solo quería facerlle unha broma. Ao día seguinte, como estaban cerca da praia, foron a pasar o día ao aire libre: nadaron, xogaron, colleron cunchiñas e o pasárono moi ben. De súpeto Tinito veu unha botella e dentro tiña unha mensaxe:
- Son unha neña de 10 anos, estou perdida na Illa de Xiabre, que alguén veña a buscarme.
Tinito correu e ensinoulla aos seus pais. Chamaron á policía para ir en busca da nena mentras Martín partíase de risa , porque el deixara a botella para a buscar a Tinito. Así que contou a verdade para que a policía non empezara a buscar a meniña. Os seus pais castigárono o resto das vacacións a xogar co seu irmán sen gastarlle máis bromas.
Podes ver o conto orixinal en castelán clicando na imaxe de abaixo:
Autora: Sara - 4ºB - En galego: Sara R - 6ºB
Escribe a túa opinión
